آلزایمر

بيماري آلزايمر، يک اختلال عصبي است که در آن مرگ سلول هاي مغزي باعث کاهش حافظه و کاهش قدرت شناختي مي شود اين ،شايع ترين نوع زوال عقل است که 60 تا 80 درصد موارد اختلالات عصبي در ايالات متحده را تشکيل مي دهد. در سال 2013، 8/6 ميليون نفر در ايالات متحده آمريکا مبتلا به زوال عقل بودند از اين تعداد، 5 ميليون مبتلا به آلزايمر بودند. انتظار مي رود که تا سال 2050، اين ميزان دو برابر شود ؛ آلزايمر يک بيماري عصبي ارثي است. در ابتدا علائم خفيف هستند، اما در طول زمان آنها شديدتر مي شوند.

 
نشانه ها

در مراحل ابتدايي فراموشي و يا گيجي خفيف ممکن است تنها علامت مورد توجه آلزايمر باشد. اما با گذشت زمان بيشتر خاطرات به خصوص حافظه اخير از ياد مي رود. سرعت پيشرفت علائم در افراد مختلف متفاوت است. در صورتي که فرد مبتلا به آلزايمر شود احتمالاً اولين علامتي که فرد متوجه آن مي شود سخت تر شدن غير معمول به خاطر آوردن و سازماندهي افکار است. ممکن است خود بيمار هيچ مشکلي احساس نکند وخانواده، دوستان نزديک يا همکاران اين تغييرات را حس کنند.
تغييرات مغزي ناشي از بيماري آلزايمر منجر به ايجاد مشکلات زير مي شود:

حافظه:

هر شخصي گاهي دچار فراموشکاري مي شود. اين که گاهي شخص به ياد نياورد دسته کليد را کجا گذاشته است يا نام يک آشنا را به خاطر نياورد طبيعي است. اما اختلال حافظه ناشي از آلزايمر، دائم و وخيم شونده است و توانايي و عملکرد فرد را در محيط کار و منزل تحت تأثير قرار مي دهد. افراد مبتلا به آلزايمر ممکن است:

-    عبارات و سوالات خود را بارها و بارها تکرار کنند و متوجه نباشند که قبلا آن سوال را پرسيده اند.
-    مکالمات، ملاقات ها و مناسبت ها را فراموش کنند و بعدا ًنيز به ياد نياورند.
-    به طور مکرر اشياء را در جايي غير از جاي خود و اغلب در جاهاي غيرمعمول قرار دهند.
-    به طور مکرر اسم اعضاي خانواده و اشيا را از ياد ببرند.

اختلال جهت يابي و تشخيص ارتباطات فضايي

افراد مبتلا به آلزايمر ممکن است آگاهي خود را نسبت به شرايط فعلي که در آن زندگي مي کنند مثل روزها، فصل و ... از دست بدهند. همچنين آلزايمر توانايي مغز را براي تفسير آنچه فرد مي بيند مختل مي کند و به طور کل فهم وقايع اطراف را با مشکل مواجه مي سازد و در نتيجه بيماران ممکن است حتي در محيط هاي آشنا نيز گم شوند.

نوشتار و گفتار

آلزايمر باعث اختلال در توانايي تمرکز و تفکر به خصوص در مفاهيم انتزاعي مانند اعداد مي شود. بيماران ممکن است در مديريت مالي، تنظيم يادداشت ها و صورتحساب ها و پرداخت به موقع آنها با مشکل مواجه شوند. حتي با پيشرفت اين اختلال ممکن است توانايي فرد براي فهم و محاسبه اعداد با مشکل مواجه شود.

قضاوت و تصميم گيري

بيماران مبتلا به آلزايمر در اتفاقات روزمره متداول، مثل سوختن غذا روي شعله گاز يا يک تصادف رانندگي قادر به عکس العملي مناسب نيستند.

برنامه ريزي و اجراي وظايف

فعاليت هاي روزمره اي مانند برنامه ريزي براي آشپزي و پخت غذا در افراد مبتلا به آلزايمر با مشکل مواجه مي شود. معمولاً افرادي که بيماري آنها پيشرفته تر است ممکن وظايف ساده اي مثل لباس پوشيدن يا حمام کردن را فراموش کنند.

تغيير در شخصيت و رفتار

تغييرات مغزي که در بيماري آلزايمر رخ مي دهد مي تواند نحوه رفتار و احساسات فرد را تحت تأثير قرار دهد. بيماران ممکن است موارد زير را تجربه کنند:

-    افسردگي
-    اجتماع گريزي
-    تغييرات سريع خلقي
-    عدم اعتماد به ديگران
-    تحريک پذيري و پرخاشگري
-    تغيير در عادات خواب
-    پرسه زني و جستجوگري
-    هنجارشکني
-    توهم، مثلاً توهم در اينکه چيزي از آنها دزديده شده است.
 
علت

دانشمندان معتقدند که آلزايمر در بيشتر افراد در اثر تلفيقي از عوامل مانند وراثت، سبک زندگي و عوامل محيطي رخ مي دهد و به تدريج مغز را تحت تأثير قرار مي دهد.

بروز آلزايمردر کمتر از 5% افراد ناشي از يک تغيير ژنتيکي خاص است که منجر به پيشرفت بيماري مي شود.

هرچند دلايل ابتلا به آلزايمر هنوز به طور دقيق مشخص نشده است اما تاثير آن بر مغز به وضوح مشخص گرديده است. بيماري آلزايمر موجب آسيب ديدن و مرگ سلول هاي مغزي مي شود. اتصالات بين سلولي در مغزي که مبتلا به آلزايمر شده است بسيار کمتر از مغز سالم است.

هرچه سلول هاي مغزي بيشتري مي ميرند مغز نيز کوچکتر مي شود. وقتي پزشک بافت مغز را زير ميکروسکوپ معاينه مي کند، دو نوع بافت غير طبيعي مي بيند که نشانه آلزايمرند:

-    پلاک ها: اين توده هاي پروتئيني، بتا آميلوئيد نام دارند که ممکن است سلول هاي مغزي را به چند طريق تخريب کنند، مثلاً ممکن است با ارتباط بين سلولي تداخل کنند. هر چند عامل اصلي مرگ سلولي در آلزايمر هنوز شناخته شده نيست اما تجمع بتا آميلوئيد ها در خارج سلول هاي مغزي از متهمان اصلي است.

-    پيچ خوردگي ها: سلول هاي مغزي براي دريافت مواد مغذي و حياتي از طريق زوائدشان، وابسته به يک حمايت داخلي اند. اين سيستم نيازمند ساختار طبيعي پروتئيني به نام tau مي باشد. در بيماران مبتلا به آلزايمر رشته هاي پروتئين tau درون سلول ها دچار پيچ خوردگي هاي غيرطبيعي مي شوند که اين باعث اختلال در سيستم ارتباطات و حمل و نقل درون سلولي مي شود که اين امر نيز موجب پسرفت و مرگ سلول هاي مغزي مي شود.
 
عوامل خطر

سن

افزايش سن مهمترين عامل خطر شناخته شده در ابتلاء به آلزايمر است. آلزايمر جزئي از روند طبيعي پير شدن نيست اما خطر ابتلاء به آن با افزايش سن به خصوص پس از 65 سالگي افزايش مي يابد. تقريباً نيمي از افراد بالاي 85 سال مبتلا به آلزايمر مي شوند.

افرادي که تغييرات ژنتيکي نادري دارند که آنها را مستعد ابتلاء به آلزايمر مي کند اغلب در 40 يا 50 سالگي علائم را تجربه مي کنند.

سابقه خانوادگي و وراثت

خطر ابتلاء به آلزايمر در افرادي که يکي از اقوام درجه يک آنها والدين يا خواهر و برادر سابقه ابتلاء داشته اند بيشتر است. دانشمندان موفق به شناسايي جهش هايي در سه ژن شده اند که منجر به ابتلاء فرد به آلزايمر مي شود. اما اين جهش هاي ژنتيکي مسئول کمتر از 5 % موارد ابتلاء به آلزايمر هستند. اغلب مکانيسم هاي ژنتيکي دخيل در بروز آلزايمر هنوز شناخته شده نيست. مهمترين ژن دخيل در ابتلاء به آلزايمر آپوليپوپروتئين e4 مي باشد.

جنس

احتمال ابتلاء زنان نسبت به مردان بيشتر است. شايد اين بدان علت باشد که ميانگين طول عمر زنان بيش از مردان است.

اختلالات شناختي خفيف

افراد مبتلا به اختلالات شناختي خفيف (MCI) افرادي هستند که مشکل حافظه دارند يا کارايي شناختي آنها بيش از آنچه براي سن شان انتظار مي رود کاهش يافته است اما به حدي نيست که به عنوان فرد داراي زوال عقل در نظر گرفته شود. در اين افراد خطر ابتلاء به دمانس يا زوال عقل افزايش مي يابد اما قطعي نيست. در اين شرايط اقدام به موقع براي در پيش گرفتن الگوي زندگي سالم و راهکارهايي براي جبران کمبود حافظه مي تواند در پيشگيري از ابتلاء به دمانس موثر باشد.

سابقه ضربه سر

افرادي که در گذشته ضربه شديد سر را تجربه کرده اند با احتمال بيشتري در معرض خطر ابتلاء به آلزايمر مي باشند.
براي جلوگيري و يا تاخير طبيعي در بيماري آلزايمر چه کنيم؟

چه بخوريم و چطور از طب سنتي کمک بگيريم؟

1. روغن نارگيل: خوردن 1 تا 2 قاشق چاي خوري روغن نارگيل، سرد و فشرده دو بار در روز به طور منظم همچنين، روغن نارگيل را در محصولات پخته شده خود، سالاد و کوکي ها استفاده کنيد.

2. ويتامين B12: خوردن غذاهايي با ويتامين B12 بالا مانند گوشت، ماهي، مرغ، تخم مرغ، شير، پنير، لوبيا خشک شده، آووکادو، غلات غني شده و شير سويا.

3. دارچين: دارچين را در چاي، نان تست، غلات، بلغور جو دوسر، محصولات پخته شده، سالاد ميوه و کوکي ها استفاده کنيد. همچنين مي توانيد دارچين را به صورت مکمل مصرف کنيد. هميشه براي يک دوز مناسب با پزشک مشورت کنيد.

توجه داشته باشيد: دارچين را بيش از حد مصرف نکنيد، زيرا ممکن است براي کبد توليد سم کند.

4. بادام: خوردن 1 اونس يا يک مقداري از بادام خشک روزانه براي جلوگيري از AD ؛ يکي ديگر از گزينه ها اين است که هر روز 8 تا 10 بادام خرد شده و پوست کنده را ناشتا ميل کنيد.

5.زردچوبه: هر روز يک ليوان شير زردچوبه، به عنوان شير طلايي شناخته مي شود ؛ براي تهيه اين شير، فقط يک و نيم قاشق چايخوري پودر زردچوبه را در يک فنجان شير بجوشانيد آن را با عسل خام بخوريد و بنوشيد. همچنين در غذاهاي خود زردچوبه را استفاده کنيد.

توجه:زردچوبه ممکن است براي افراد مبتلا به سنگ هاي صفراوي و انسداد مجاري صفراوي مناسب نباشد.

6. اسيدهاي چرب امگا 3؛ با خوردن ماهي هاي چرب، گردو، دانه هاي کتان، لوبيا، روغن زيتون و پوره کدو، ومواد غذايي حاوي اسيدهاي چرب امگا 3 را در رژيم غذايي خود دريافت کنيد.مصرف مکمل هاي اسيد چرب امگا 3، حاوي حداقل 600 ميلي گرم DHA، روزانه که براي تعيين دوز مناسب، با پزشک خود مشورت کنيد